единствен (прид.) - топол (прид.)

Снегот крцкаше под осумте пара чизми – мек, сув, нагмечен – единствениот топол звук во студенилото околу нив.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Кога стигнаа до работ на чистинката, го слушна лаењето на кучињата. Беа веднаш под селото.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Во некое такво злодоба и се зачнало колибарењето, во некое такво време и е ставен темелот на Бојановата колиба, за повеќе векови единствено човечко свратилиште, единствено топло огниште на десетина километри наоколу.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)