Овде, за среќа, и покрај жилавата инерција на социјалистичкиот реализам, уметничкото творештво беше оставено да се структурира како автономен естетски процес независно од надворешните упади и злоупотреби на Партијата и државата.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)