жален (прид.) - и (сврз.)

„Жални и страшни собитија“ - оглед - Зар има совршена држава луѓе кајшто има?
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Дрската наметливост и перчење изгледаа жални и смешни.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Седумте смртни греови суетата, многубоштвото, блудот алчноста, слабоста, охолоста, злосторот прераната смрт и поделбата на раси и класи крволочноста, разбаштинетоста подземјето и теророт, сѐ во име на народот и правдата Платоне поредокот е устроен од човек за уметност е настроен, за појезис за вешто строење жални и страшни собитија митови и митарења - што дека ечи заносно стремежот по идеалното дело космичко Божјо!
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Кого го удриле, кого за гуша го фатиле овие бели рачиња, та да тргаш мака за татко ти во туѓина?
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Да не мислиш самата тамо да ме оставиш? — со жален и растреперен глас му се загледа Митра очите.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
О каков мир за речите на проклетства и спокојство за жалните и скрбни молби.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Соколе слегува по патчето, жален и радосен едновремено.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Само печалбарката чека да ги остават своите сиви гнезда, чека дали ќе го види уште еднаш милото лице... А тоа е далеку, далеку!...
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)