И уште нешто: во сивото здание ниту еднаш не помислив дека треба да се скријат чувствата, или дека треба да ги избегнуваме насмевките и солзите.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
На пример оној ден кога, додека се качував по затворските скали наеднаш станав свесен дека токму во тој простор нашата сенка е секогаш со нас, не нè напушта туку се чипчи до нас, нè следи, како да се плаши да не нè загуби!
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)