ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Фонтовите, заштитните знаци (trademarks) и ‘missspelings’ - се прво скалило за сите современи (пре)говори за текстуал­носта.

И вторпат, тоа е не-време, сингуларност, zero-wait, потполн колапс на темпоралната дистанца.

Важно е да се напомене дека тоа не било отсекогаш така.

Ние го препознаваме Netscape, но го препознаваме ли и неговиот протокол за декодирање лиценциран од Јужноафричката Република? (Алтисер се превртува во гробот.)

На корпорациски нивоа фонтовите се метод на визуелно претставен јазик, и регулирани се како елемент на корпорацискиот заштитен знак - симболот.

Еднаквата одговорност, значи, за воспоставувањето на темпоралноста денес ја означувам со терминот „фразирање“, во смисла на комбинирање на одредени елементи на популарното општество низ културни слогани и корпорациски заштитни знаци.

Тие се читлив пример на протоколот.

Тоа подесување на времето е продукт на два генерални феномени: расцепот во природата на означителот предизвикан од фонтовите и од електро-дигиталниот трансфер на текстуалните информации, и со формулирањето на одредени општествени елементи низ културни слогани и корпорациски заштитни знаци (традемаркс).

Но зарем, не беше тоа и бојата, заштитен знак на нивното рекламно пано?

Во раните шеесетти, Бојс започна да користи уште еден материјал кој подоцна ќе стане негов заштитен знак, агресивна и груба, кафеава боја за широка употреба наречена Braunkreuz.

Во едно апстрактно дело од 1965 насловено ЕКСПЛОЗИЈА, сјајни сино-зелени наноси од спреј акцентирани со црвени потези со креон, служат како подлога за широки потези со четка (налик на оние на Клајн: овие потези со четка се изведени врз плоча со боја на сепија којашто Бојс ја нарекува - Beize, еден од најкористените материјали во тоа време.

Во децениите по Милдред Пирс Крафорд се обидела да го искористи успехот на тој филм, специјализирајќи се за слични улоги и правејќи ги свој заштитен знак, личен белег, определен со единствена комбинација од гламур и абјектност (односно, крајна, обезвреднителна пониженост).178 Дали, тогаш, машката геј-култура нѐ учи да ѝ се смееме на Крафорд?

Тоа, всушност, беше заштитен знак на Ладламовата театарска техника, како што неодамна нагласи еден негов соработник: Она што Чарлс Ладлам го усоврши, и како глумец и како режисер, е умешноста да го одржи патосот на некоја трагична ситуација дури и кога ќе загазеше во урнебес.

Зборовите “Belle Haleine” се заштитен знак (негов жиг) на овој измислен мирис и печатени се под фотографијата на која Du- champ се појавува камуфлиран во жена, со голем шешир на главата.

(...) Под закрилата на филозофијата на деколонизацијата, поимот на културата кој беше заштитен знак на империјалистичкиот Запад се сврте против самиот Запад и јасно ги именува општествата на кои овој им го наметнуваше своето старателство.

Овој псевдоним Duchamp го направи за налепницата на шишенцето со Eau de Violette (Темјанушкина вода), која, само со преместување на една самогласка, ја претвори во “Eau de Voilette” (Затскриена вода, зад вел).

Виндоусот бесшумно се крена, и едно друго марсовско око (заштитен знак на компанијата за антивирусни програми) строго ме одмери.

Еден од начините на коишто овие реакции можат да се посматраат е и „судирот” на теориските движења кои понекогаш се означуваат со имињата „модернизам” (како „заштитен знак” на колонизацијата, хомогенизацијата и универзализацијата) и „постмодернизам” (како отклон од модернизмот и обид за укинување на секоја хомогенизација и универзализација).

Во своите дела: “The Philosophy of Andy Warhol” (1975), “Andy Warhol’s Exposures” (1979), и “POPism” (1980), Ворхол во голема мера кажува за себе, но на еден монотон, наизглед плашлив начин со кој си поигрува со нештата и кој стана негов заштитен знак - додека неговиот конверзациски стил се базира на општествениот репертоар од доцните години на дваесеттиот век.

„Не-здраво-разумноста“ стана еден од заштитните знаци на неговата теорија.

Тоа сум јас.

Средновековната стравопочит кон авторитетот на Аристотел, Евангелијата или Црквата не само што не е прифатена од страна на модернистите, туку таа е активно побивана.

Мотивите на Енди се секогаш опскурни, дури и тогаш кога се само-анализира.

Кога посочува на традиционалното претпочитање на суштинското и централното наспроти акциденталното и маргиналното тој идентификува и преиспитува некои од најстарите, најопшти и најдлабоко вкоренети убедувања на нашата култура.

За разлика од нив, ти си играш со тоа - Тоа е твој заштитен знак”.

Сврделот за цело време беше некоја клечка во Комитетот, но Комитетот нему му беше заштитниот знак.

За жал постојано се фалеше со својот другар како да му е некаков заштитен знак.