Врвејќи денес во два и половина низ градскиот парк, а токму по алејата која завршува со урна, го видов Леонид Барбашин како седи на зелената клупа.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Не беше свесна каде е точно, се додека нејзините очи не се вкопаа во двете издлабени букви на зелената клупа.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Тесна беловаросана одаја, зелени клупи, загрижени главчиња.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)