значаен (прид.) - дел (имн.)

Оттаму е и нашата заинтересираност за таа виртуелна Југославија (да не се меша со узурпаторот СРЈ), распадната некаде крај патиштата, а чиишто (често пати не многу значаен дел) беше и нашата држава повеќе од 70 години. 20 okno.mk Слободан Благоевиќ Нашиот херојски кукавичлак „Постојаното вознемирување и поттикнување на нагонот за борба и самоодржување во најпрвобитната смисла - на границите на животот и смртта - нужно доведува до една животна и културна форма што ја нарекуваме патријархално-херојска.”
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Перформативната димензија на таа реформа содржана е и во конечното разрешување на конфликтот на идентитетот што го мачеше Отоманското царство речиси од осмиот век: сместено како мост помеѓу Европа и Ориент, Запад и Исток, тоа со столетија страдаше од дилемите на идентитетот предизвикани со фактот што царството, иако ориентално и муслиманско, контролира значајни делови од Европа.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Тој преставуе значаен дел у човековиот живот, а воедно и пратечи елемент у секоја битна дешавка како што се свадба, погреб, крштевка и слично.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Но тие беа свесни дека значаен дел од овие зборови повеќе не беа во употреба.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
И Татко и Камилски, секој на свој начин, и според свои мотиви, беа обземени од мистериите на османското време, задржани и скриени, присутни во мирисот и здивот на вековите заборавени во џамиите и вакафите (битолските кадиски записи), во шепотот на водата на шадрваните, во ехото на исчезнатото време во ановите, во звуците на чаршијата.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
По откривањето на битолските кадиски сиџили (од ХV-ХIХ век), тој се најде пред вистинска ракописна Атлантида на исчезнатото османско време на еден од значајните делови на Балканот, со што патот на судбината беше одреден.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Се чувствував како да ќе останам без некој многу значаен дел од мене.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Навистина, ми изгледа како значаен дел од антиметафизичката полемика заедничка за постничеанците (како прагматистите и деконструкционистите) расправањето во прилог на тоа дека пронаоѓањето/правењето дистинкции е малку значајно.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Исто така, може речовито да зборува и за чувството на различност, за желбата за бегство и за волјата да се замислат алтернативи што биле онолку значаен дел од детското искуство на онолку многу протогеј-момчиња од претстоунволската ера во 1950-тите и 1960-тите години и кои до ден-денешен сѐ уште се важен дел од настраното детско искуство.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)