Навистина, тоа не беше ниту многу удобно, ниту сончево, само со едно прозорче кое гледаше накај некое тесно, пусто сокаче, каде што никогаш не се пробиваа ниту воздух ниту светлина, бидејќи беше затскриено од зградата што се наоѓаше отспротива.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
На масата никогаш не заборави искината обвивка, на столчето oблека, јака, врска, ништо што би било знак дека во таа соба се чувствува како дома.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)