ист (прид.) - здив (имн.)

Завидливи се како да се грабаат по ист здив. Мирисот на нивната душа е мирис на кисела зелка! Овде пофалува само оној што мора, нештата и дарбите венеат без внимание, врз сѐ паѓа урокот на просечноста. (Пиштало)
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Најмногу те сакам кога за нешто во ист здив се согласуваме. (Иако мислам дека јас секогаш повеќе настојувам од тебе).
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)