кафеана (прид.) - маса (имн.)

И да ѝ говорам - Марија, (или Елена, или...) Марија, копнеам за мала кафеанска маса со бел шаршаф и чиста пепелница.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Многу творечки идеи, зачнати на кафеанска маса (не во брачна постела), си нашле утеха во празните чаши.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)