За душата уште се зборуваше во нашето бегалско семејство, а тоа често се случуваше, кога денот ќе осамнеше со абер од другата страна на границата, кој најчесто, ако не и секогаш, во тоа клето време на сталинизмот значеше исчезнување на близок.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Беше дошло клето време данок да сја дават.
„Крвава кошула“
од Рајко Жинзифов
(1870)
Беше тоа клетото време кога се запираше и патот на јагулите.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Така би од фараонските, до овие клети времиња.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Постоеше и опасноста, во што беше убеден најмногу Татко, некој, во тоа клето време на сталинизмот, да го види каталогот или да дознае за неговото постоење во нашето семејство и да нѐ денунцира како странска, капиталистичка пропаганда.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
А тоа беа тешки, клети времиња на Балканот, најклети.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)