Токму затоа што во потполност е свесен за овој кобен недостиг - непостоењето на граѓанин, односно отсутноста на самиот оној автентичен објект на сеопштата хрватска фасцинација со средиштето - пристапува Кравар кон анализата на Крлежиниот текст и кон уште едно толкување на случајот Крлежа воопшто.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)