Колкаво беше нивното самостојно учество, личната увереност во режираната фарса, а колкав беше уделот на големиот жртвен механизам под чија апсолутна команда беше Централата?
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Чудо беше колкав беше тој благун-и дебел и висок.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
Никогаш стручна литература за која што тој сметаше дека не е доволно едуциран, без разлика колкав беше хонорарот.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Заради него јас уште во седмо одделение почнав да го читам Достоевски и тој ми стана омилен писател (потоа го препрочитував, особено Браќа Карамазови и Злосторство и казна).
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Јас сум уверен дека ќе ви понудам појасна слика на настанот ако дозволите да го сторам тоа според дотокот на сеќавањата.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Опишуваното звучи најприродно ако извира од споменот, а вам нема да ви биде тешко да го сфатите суштинското, и покрај изменетиот редослед“. (Се разбира, ги сфаќам противречностите што ги трупам при објаснувањето.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Јас навистина се зачудив. Не гледав никаква разлика помеѓу она колкав бев поминатиот ден, и колкав ќе се разбудам уште утре".
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Изгледа не го сфаќав значењето и на зборчето речиси.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
„Тоа е тешко, велам. И минатиот пат инсистиравте на тој ваш редослед па видовте колкави беа недоразбирањата.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Ние бевме уште мали со Мирчета не знам колкави бевме, леба ми, јас дали имав единаесет, дванаесет години, а Мирче беше помал.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)