криминалистички (прид.) - роман (имн.)

„Преубави информации за криминалистички роман“, шепнав низ брадата, знаејќи дека тетката ќе се направи ништо не чула.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
Дотолку првокласните криминалистички романи по 1930-та (Валас за нив е припрост) ѝ соодветствуваат на маниристичката театарска литература од периодот меѓу 1600 и 1630-та.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Тескобноста и интелектуализмот - сосема автентичната тескобност на опстојувањето но и разиграно-очајничка склоност или очајнички-разиграна склоност таа angos- cia (тескоба, мака, тага, јад, мора) некако да се надмине - двете склоности водат во опасност од расцепување на свеста. (...) Ако пак споредуваме со нашиот век, можеме да речеме дека во најуспешните криминалистички романи поезијата на бесмислата често изнедадува, тоа е “meravi- glia” за интелектот, средство за возбудување на сетилата, за фантазијата пејсаж со “монструми”, а за разумот “inganno” (мамка).
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
„Добра тема за криминалистички роман“, замислував.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
На некое повисоко драмско ниво сè се брише, речиси секој има двојно лице, како во, на пример, највеличественото дело на маниризмот (освен “Хамлет”, се разбира), “Мера за мера”.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
За среќа, кога имаше книга, Грдан не се чувствуваше сам; а учењето му одеше толку лесно што тоа не му претставуваше товар туку задоволство - учебникот по историја го читаше како криминалистички роман, а математичките задачи ги решаваше како да пополнува вкрстени зборови.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)