Избор од критички фрагменти за романот Атеистички музеј Антоан Жерал, од Француската академија ВЕРЕН НА СИМБОЛИТЕ И ПАРАБОЛИТЕ (...) Романот Атеистички музеј може да се ситуира во спојот на митот и животот, на полпат помеѓу двете претходни книги (Татковите книги и Времето на козите): помалку како мит и алегорија (Времето на козите) отколку во Татковите книги.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)