ладен (прид.) - пазува (имн.)

Понекогаш јас ја прашувам, а таа ми одговара со трепнежот и лизот на јазикот по вратот и увото, со умилкувањето и лазењето по моите исушени раце, во одаите на моите ладни пазуви, врз исушеното колце на лажичката, над долноте срце.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)