Кога тоа и го кажав, ми кажа што рекол: дека еден ден, додека влегувал во метро, видел еден човек како им продава моливи на две жени - човек без нозе, кој се движел со помош на платформа на тркала.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Истиот ден работеше и на чевелот со огледало на прстите.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Се прашуваме дали, ако Кинеското дрво ни значеше исто како и нему (како и морскиот брег и рамницата во близината поради која мисли дека светот е тркалезен, Црнците, шумата, ослободената пијавица и мочуриштето кое се граничи со гробиштата и игралиштето, црквата, неговата куќа, олеандрите, палмите и комарците, дабот кој има лулашка направена од автомобилска гума, лулашка која треба да се поправи, вилицата на ајкулата, школките од левата и од десната страна, и гризот за доручек) - па, само се прашуваме.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
На едно место седнати и леви и десни.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Во мојот француски текст на дисертацијата на чија одбрана ми аплаудираше и лева и десна Сорбона, токму тие домашни експерти најдоа рој декаденти автори, од Фројд натаму, како и сталинистички ориентирани педагози.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Со по еден огромен куфер од левата и десната страна.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Меѓу критериумите за избор важна улога играше заобленоста и тврдоста на газот (стручњак со потесна специјалност ги удираше жените по газот и со внимание ја следеше реакцијата, оти требаше да се регистрира секој детал: тресењето на газот нагоре и надолу, на левата и на десната страна, интензитетот на тресењето на едната и на другата половина од газот, пропорцијата меѓу нив, степенот на нивната споеност и слично на тоа.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Се проценуваше поставеноста и формата на вратот, грбот, рамениците, со посебен увид на косата, очите и усните.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Остана само писанието изрежано со сувата рака на Јеромонахот Захариј и молитвите негови над трикорабниот манастир, свиен меѓу седумте кипариси од левата и седумте од десната страна на брегот на морето кај Атонската Гора.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Откако избриша на левата и на десната страна, раката се концентрира само на една дамка пред Даниел, како во неа да имаше нешто тврдоглаво што одбиваше да се избрише.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Низ долината тече река. Таа ја сече месноста на две половини: лева и десна. Го дели овој мал свет на два брега.
„Маслинови гранчиња“
од Глигор Поповски
(1999)
Одевме така, не знам колку, оти времето стоеше во таа светлина; брзината беше бесмислен поим во тој пејсаж, во таа атмосфера на гаснење; веќе одевме кон еден од последните свиоци, пред Велес; отприлика беше некаде околу седум или осум часот, и пред нас веќе се појави мостот, а веднаш зад него тунелот; тоа беше класичен железнички мост, со метална конструкција од левата и десната страна, како коридор што веднаш се влеваше во утробата на тунелот, во неговото темно устие; и, во тој момент Земанек зад мене рече: „Гледај“. „Онде, долу“.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Од прозорците нарипаа пет снажни момчиња во мариовска облека – селани-гологлави, со долги перчиња заплетени на темето, во бели кошули и гаќи, со опинци, вооружени секој со по еден пиштол во левата и јатаган во десната рака.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
2. Ги споредувам левата и десната
на едната дланка срцето се врти
на другата гледа
што е ноќ, што ден
не можам да лажам.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Низ долината тече река. Таа ја сече месноста на две половини: лева и десна. Го дели овој мал свет на два брега.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Малку потаму, на издигнатите падинки и од левата и од десната страна, стојат две куќи.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)