Неколку векови нежните мајки го посетувале тоа место за да поминат со прст по поцрнетиот камен, по линиите што ги врежало чудесното млеко, а сетне исчезнала и самата кула, и тежината на сводовите престанала да притиска врз лесните коски на жената.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Таа се вудвоса во половината, со онаа безочна понизност што ја има само кај бедниот и кралски отпадок, а со жолтото здолниште како да ја смете земјата.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)