лингвистички (прид.) - наука (имн.)

Луцидниот Климент Камилски, кој многу добро ја познаваше француската книжевност, намерно му ја даде на читање книгата од Флобер на Татко, за во крајна линија да го соочи со опасностите кои можат да произлезат од нивната акција на чистење на османскотурски зборови по падот на Османската Империја, со нивните автодидактички познавања на лингвистичката наука, во времето на нејзиниот подем, да не се најдат во позиција на Бувар и Пекуше, да не биде разбрана нивната мисија како на балкански Дон Кихот и Санчо Панса, да се најдат на потсмев на луѓето на своето време.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Романот е всушност дијалог меѓу двајца интелектуалци Таткото, кој го сонува источниот сон, и Климент Камилски, кој го сонува западниот сон.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Но бездруго во лингвистичката наука постојат ригорозни принципи за класификација на балканските јазици? се надоврза Татко.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
И во тоа успева, иако тоа компримирање, односно изоставање на дејства, го плаќа со многу знаење, есеистички пасажи и неретко со чиста лингвистичка наука, односно со историја на јазичните недоразбирања на овој наш, како што велат јунаците на неговиот роман проклет Балкан.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)