Политичките извори до кои доаѓаа овие луѓе ги вклучуваа весниците, разговорите со Американците што патувале во регионот (мисионери, новинари и бизнисмени), официјалните соопштенија и личните контакти на министрите со политичките и економските елити.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Призна дека со години бил во личен контакт со Голдштајн и дека бил член на илегална организација во која членувале речиси сите луѓе што некогаш ги познавал.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Без тажен изглед на лицето го отвори огласникот на страницата со лични контакти.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
Тогаш доаѓа и до понагласено поврзување меѓу уметниците, растат личните контакти - тнр. мејл-арт средби (или туризам, според Х.Р.Фрикер), а во 1986. беше организиран и првиот мејл-арт конгрес, но „децентрализиран”, одржан на повеќе пунктови низ целиот свет, а пораките на уметниците од овие средби беа обединети во една конгресна книга.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Во својот заклучок ќе истакне дека е потребно кога ќе се создадат погодни услови да се спушти на слепо британски офицер кој го зборува јазикот, кој има извесно познавање на земјата и лични контакти. 68
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)