Да се пишува за другите земји е некој вид на прикриена непристојност, што не само што ја подразбира вербата во тоа дека личниот поглед врз нештата е ненадоместлив, туку и несведливите нешта ги сведува на мртви крпчиња испишана хартија.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)