личен (прид.) - смисла (имн.)

Со единствената јазична сила, со уметничката моќ, со суптилната лична смисла за лудило, Џемс Џојс останува навистина посебен случај.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Последното што го најдов испишано од некоја книга, како потсетник за нешто, не сум знаела за што во тој тогашен момент, беше: “... недостигот на лична смисла и суштина го добива својот најсилен израз во едно судбоносно осакатување на животното чувство, на едноставниот секојдневен живот во неговата повеќеслојна и раскошна целина“.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)