5. Како логички форми, во постмодерната веќе не доминираат индукцијата и  дедукцијата, репетицијата и редукцијата, консеквенцата и прогресијата, туку  комплексноста и противречноста, парадоксот и паралогијата, а барањето за             консензус се нуди низ спремноста за дисеминација.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА  бр. 36“
              
              (1997)