Да не ја забележав ѕвездата Деница дека веќе се појавила ниско на небото, токму таму каде што светеше и тенкиот срп на младата месечина, којзнае дали ќе се сетевме дека ноќта полека надоаѓа.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Во Дримот се превртуваа и играа мали рипчиња.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Знаев оти за вас било многу попривлечно да шлапате по водата, да ги барате најдлабоките вирови, да ги плашите малите рипчиња и полноглавците.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Шлапкавме, фрлавме камчиња, крекавме заедно со жабите, ги гледавме птиците како ловат мушички и мали рипчиња... како Робинзон-Крусовци на пусто острово, така се чувствувавме.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Малото млекарче тргна крај Дримот... Безброј мали рипчиња се превртуваа во водата.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)