малечок (прид.) - град (имн.)

Колку долго живее? Дваесет и пет години.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Ана Брук Хронологија 1930 28 Септември - Ендрју Ворхола е роден во Форест Сити, Пенсилванија (малечок град северно од Скрантон), како син на Ондреј (Ендрју) и Џулија Заватски Ворхола. (Ворхол инсистираше дека овој документ што ја дава информацијата за неговото годината на неговото раѓање е фалсификат; од други извори годината на неговото раѓање варира од 1928 до 1931.) Имал двајца браќа, Пол и Џон, едниот постар, а другиот помлад. Татко му дошол во САД од Чехословачка во 1912, а жена му Џулија му се придружила 1921 г. Работел како градежен работник а подоцна и како рудар; поради работата често бил отсутен од дома за време на детството на Енди.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Тие се толку ретки. Чита дека снежниот леопард јаде цицачи и птици. Осамено живее.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
На сметка на овие недостатоци, сепак балконот нудеше и повеќе од една бенефиција: Како прво: бев сосема уверена дека, ако се одлучам од горе да прочитам некоја песна, ниеден професор по филозофија нема да ме уверува дека сум Сергеј Есенин а тој Исидора, во обид да ме запроси за неполна минута, во малечко гратче, на единствен натпревар за млади поети, со државни спонзорства кои по рекламата необично исчезнуваа.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
На последната страница од биографијата на Нирвана, Курт Кобеин кажува дека би сакал да го реиздаде целиот нивен досегашен материјал на винил, но повторно продуциран Lo-fi, во стилот на рок панкот. превод: Нора Палмер извор на петте текста: FRIEZE, мај 94. 158 Margina #11-12 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
За Сани, најомилената поставка е онаа со снежниот леопард. чудно е што зоолошката градина во ваков малечок град има такво животно.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
1942 Татко му умира по тригодишно боледување. За да заработи пари, Енди продава овошје од камион и работи во продавница.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Убав свети Ѓорѓија, што чудо беше ова? Внатре, со многу дуќани во кои се продаваа памучни ткаенини, коприни и везови, производи на папуџиите и копчарите, чадори, со сокаци убаво калдрмисани, чисти, безистенот личеше на малечок град изделен од секаква нечистотија и човечка несреќа.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)