Никој немал помалку сочувство за боговите од Хомер, никој кон папската курија од Данте, никој помалку кон политичките фигури (и на Рим и на своето време) од Расин, никој толку немилосрден кон сопственото совремие од најчистиот лик на западната класика, Моцарт, кој млад умрел исто толку бедно колку и злиот старец Микеланџело.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
„Јана. Многу млада умре кутрата. Немажена, ако се омажеше...“ „Да не беше грда?“ рече авторот.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)