3 Милан Ѓурчинов ги открива кај Чинго белезите на начинот на раскажувањето во еден општ впечаток, кој е, сепак јасен и прецизен: „Од првите свои чекори, од првите прозни записи со кои стапи во нашата книжевност, младиот автор изградуваше некој чуден, само нему својствен начин на раскажувањето кој како да немаше многу заедничко со книжевниот професнонализам...“
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Неколку реченици напишани на ѕид и парче жица виси од плафонот; треба да сте родени во посебна класа, во точно одредена, ограничена околина на бела, високо-средна класа, да живеете во Лондон или Париз, за тоа воопшто да ви значи нешто.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Поетската диспозиција на младиот автор се одвива напоредно со изразитата смисла за откривање на такви животни вистини за кои до Живко Чинго во нашата прозна книжевност како да немаше доволно место.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Еден млад автор неодамна објави дека творењето е всушност продолжување на дишењето.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
За книгата “Слика што согорува”.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Награди - Награда “Млад борец” за најдобра книга на годината од млад автор, објавена во Македонија (1974).
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Деновиве младите автори се бават со многу различни работи.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
- Мислам дека младиот автор што го спомнувате нема втасано ни до уводниот дел на делото што храбро го најавува како веќе спакувана замисла - реков.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)