Живиот спомен на Игора Лозински, остварувањето на неговиот морален тестамент и многузначните пораки што ги остави пред нивните животи, се постави како жив мост помеѓу нив.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Зарем ја испитуваше мојата заинтересираност за возбудлива авантура и тоа во овој ист ходник од каде сега доаѓаат многузначни пораки.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)