мој (прид.) - брада (имн.)

Ги ококори поспаните очи и со бушавата бела глава и ѕвоното од ноќница што ѝ го покриваше слонското тело изгледаше навистина и комично и грозно во исто време.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Додека ја симнував со мојот бик фор нормал скин белата павлака од мојата брада, двапати пријателски му намигнав на намуртениот натрапник во огледалото, за да го одоброволам.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
И пак сета моја брада ќе ја напикаш во напрстокот на абаџијата Панчо Крстин од Кукулино.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Дуваме во прстите, си ги триеме рацете, се топлиме со воздишките.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Конечно се освестив и сфатив дека Дино не е тој што ’ржи, туку дека звукот доаѓа од под мојата брада.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Во тој миг ги почувствував прстите од нејзините раце под мојата брада.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Таа, целата вгушната во мене, со главчето под мојата брада, трепереше, се тресеше од студ и шепотеше: - Кире, зошто ја немаше мама со другите мајки?
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)