Ведран ме поттикна да буричкам по длабоката темнината на соништата уште при неговото второ доаѓање.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Тоа поттикнување се случи оној ден кога без да се разбуди спиеше над дванаесет часови.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
А и она негово име Иван, што ми го навести сонот, не беше рожба на случајноста или на мојата досетливост.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)