Во тој миг Фисот го грабна мојот есеј, го искина на парчиња, и потем ми се доближи; ме фати за коса и ми го турна клопчето хартија во устата.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Јас пак повеќе сакав навечер да читам или да работам над оној мој есеј или да правам анотации во врска со некоја нова тема или просто да ја слушам како шлапка водата на езерото и да гледам во гребените околу, чувајќи ја својата тага.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Потем го извадија мојот есеј, под шифра „Соломон 909“, го ставија на маса, и рекоа (поправо Луција рече, но тоа беше исто како да кажал и Фисот); „Господине Јан Лудвик, дали е ова ваш есеј?“
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)