Уредникот на весникот ја беше забележал мојата промена во пишувањето, и с почесто се зачитуваше и се внесуваше во моите написи.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Се разбира срамот не ме напушташе и подоцна, да речеме утредента, по објавувањето на мојот напис, кога ќе сретнев некого од старите пријатели.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)