ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Јас ѝ го скратував животот веројатно секој ден по малку, несвесна дека го правам тоа со моето однесување.

Еве, и пред тебе ќе ги повторам сите поединости од моето однесување во врска со настанов, и тоа по редоследот на случувањата! А ти, ислушај па пресуди...

Додека бевме во Бањи беше спомнуван татко му, Иван потпрашуваше, но овде, во градов, не верувам.

Мислам дека моето однесување што уследи не ја задоволи, или поточно ја разочара.

„Не, не се случуваат такви нешта! Претеруваш! Ми ја испробуваш стрпливоста!“

Да имаше можност да го слушнеш веројатно и ти ќе заклучеше дека моето однесување во овие моменти не е по мој избор.

А потоа наеднаш забележувам дека го повторувам она што таа го рече, или само слушам како ги повторувам нејзините зборови „колку си чуден, колку си чуден...“

Се чини навистина нешто не е в ред!

На Иван му ветив дека лично ќе се заземам околу префрлувањето на пензијата на мајка му на негово име, а му ветив исто така дека ќе се распрашам под кои услови може да добие и стипендија.

Добро, кај водениците и во Бањи со Иван разговаравме за сешто, но овде, во градов, разговаравме најмногу за школувањето.

Веројатно и се беше причинило дека глумам оти не сум ја дочул или пак не сум ја сфатил пораката што ја беше изрекла.

Ете, таква сум. Секого можам да го стаписам со моето однесување!“

Вера како да забележа некоја промена во мојот израз на лицето и во моето однесување, ме загледуваше внимателно повеќе пати.

Се пијанчам со вино и размислувам за грешките во моето однесување.

Со тоа го пресликувам моето однесување, соодветно погрешно на заклучокот.

Тоа можеби вам ќе ви се чини чудно но јас навистина премногу го ценев оној судбоносен момент кога човекот се симнал од дрвото за да ја избере својата патека и да зачекори по неа.

Мислам на моето однесување кое само по себе беше показател и на моите вредности.

Посакав да ѝ го речам тоа, но нели, пред да сторам било што, требаше да ја замолам да се наведне за да ѝ ја дофрлам мојата намера во увото, но тоа се чинеше незгодно поради испитувачките погледи што го следеа моето однесување, а постоеше и оној личен проблем во моите мисли, што постојано го мотав и размотував, во него беше присутна Катерина; нели, таа секогаш ми идеше на ум иако преку некоја взаемна согласност ние практикувавме необврзувачка меѓусебна припадност.

Која беше причината за ваквото мое однесување?

Дури ни не втасав да се запрашам: Што најмногу го погоди од моето однесување?

За мене особено впечатлива беше забелешката на Николина со која се обиде да ја отслика фриволноста на моето однесување.

Но вистински бев уверен дека одбраната на нашето право на отсутност го оправдува моево однесување.

Дали беше во прашање тонот на моето обраќање?

Ќе признаам, многу се изненадив кога уште при првата средба со почитуваниот Никола Леко открив дека тој нема разбирање за моите постапки а таква судбина имаа и аргументите кои требаше да го оправдаат моето однесување откако прифатив своеволно едно од ропствата.

Или збираш податоци за моето однесување во врска со несреќниов случај?

Време е да спомнам исто така дека постојат некакви си наоди, или поточно сомненија што се поврзуваат со моето однесување.

- Којзнае како ќе го протолкува моето однесување.

Во моето сеќавање сè уште се движеа необичните слики од сонот а помеѓу нив можев да ја распознаам и решеноста дека во мене воопшто не се јавува желба да обвинам поединци, или да сочувствувам, а ако е потребно дури и да страдам поради моето однесување во тој проклет сон иако во него се најдов не по своја вина.

- Колку што можам да си спомнам, ништо не реков за некаква љубов - се обидувам да ги отстранам впечатоците од некое мое однесување за кое навистина не знам како пристигнало до Борко!

Веќе имам забележано, и тоа од поодамна, дека ваквото мое однесување ми помага на грижите да гледам како на отпадок што можеме со другото ѓубре да го натрупаме во најлонска кеса и да го фрлиме во контејнерот.

Не знам дали го вознемири моето однесување господинот Иван Степанович, но тогаш првпат пред мене лично спомна дека отсекогаш имал симпатии кон својот стар соборец и пријател Семјон Иванович, дека му помагал, колку што можел, и дека, еве, на крајов, го ослободил од оние камати во врска со оној заем за фордот што реално гледано тој му ги должи а сепак не бара да му се платат.

„И најпосле“, додаде, „очекуваме и негова подршка на нашето заедничко дело.

Имав впечаток дека Х.Х. упорно и доследно ја реализира програмата на тајната полиција односно Централата за моето однесување во Албанија.

Брзо го измени пред малку љубезниот израз на лицето во зака­ну­вачки: јас сум ги минал сите граници на однесување во Атеистичкиот музеј, а посебно катастрофално било моето однесување во кафеаната.

И тој мора да поднесе извештај за моето однесување во арената.

Беше јасно дека започнуваше да се остварува невидливата, но најавувана и во поединости организирана реализација на казната, против моето однесување, моите зборови изречени во Атеистичкиот музеј и во двете кафеани.

Знаев дека од моето однесување момчињата беа уште поиспровоцирани, па се чинеше ќе пукнат од љубопитност какво изненадување ќе им приредам понатаму.