Би можел да ти пишувам уште многу нешта за Dr. Ackerman, но тоа нека го раскаже dummy од моето писмо.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Со жедта на посветен безумник барем едно од моите писма да пронајде таков процеп, и на зајдисонце да допре до собата со стар часовник, до човекот кој легнат во фотелјата како во постела од изгниени лисја, со замаглен поглед го ослушнува струењето на тишината, го отворам дневникот со корици уредно навлечени во кожна обвивка.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Не помагаа ниту моите писма, ниту разговорите меѓу неа и татко ми...
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
На 24.11.1903 год., додека Мисирков сѐ уште беше во Софија, Е.Спространов му пишува на бугарскиот министер-претседател Р.Петров: „Независно од тоа како и на ова мое писмо ќе погледнете, должен сум да ги изнесам моите грижи по повод брзото ширење на македонското национално движење, кое не само што ја зафати Македонија, туку наоѓа одзив и овде меѓу македонската емиграција, а најмногу кај интелигенцијата.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Но, потоа нè известија дека нашата дивизија нема да оди туку Четириесет и втората.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
По извесно време го нашле моето писмо и ме извика Кузе: Зошто Милке ова писмо не си го пратила?
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Потоа заедно доручавме и ми раскажаа со каков бол и плач ги читале моите писма.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Или јас го збркав часот на доаѓањето на возот, или тој невнимателно го прочитал моето писмо - ова второво е поверојатно.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Не си замислував, тогаш, дека со мојот многу мал напор, таа и Татко ќе беа најсреќните кога ќе го добиеја моето писмо.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Токму тука требаше да се бара.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Во моите писма веќе ви набројав неколку такви личности, но не ви го спомнав и мојот пријател Патрик Крисман.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Затоа, можеби и сум преорширен во моите писма.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Потем следуваше моето писмо:
Скопје, 30 мај 2000 г.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Блесна врз моето писмо и потоа исчезна засекогаш, оставајќи силна трага во мојот живот.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Не би сакала да ви ги наложам своите ставови, се разбира, моите бројни размисли и впечатоци, поттикната од читањето на книgите, навраќајќи се на предметот на моето писмо.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Ми пишувате дека моето писмо ве храбри да продолжите да ја пишувате вашата балканска сага.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Дали е можно да се биде поцивилизиран отколку што е неговиот татко, јас не верувам.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Најпрвин, јас не очекувам вие да одговарате на моите писма.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Сепак со голем интерес ќе се обидам да ги прочитам, а ако имам големи тешкотии имам можност да ми ги преведат.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
XXXI
Како што јас согорував во моите писма и во одговорите, да ги откријам причините и мотивите поради кои Елен Лејбовиц толку внесено ми пишуваше, така и таа упорно и доследно трагаше во тајните, по балканскиот лавиринт, во кој ја заведуваше моето пишување.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Вие ме прашувате дали Клод Диран одговорил на моето писмо.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Луан Старова
XVI
Бев повеќе од сигурен дека Елен Лејбовиц нема веднаш да ми одговори на моето писмо во кое опширно пишував за амбасадорот Патрик Крисман, односно мојот преведувач на француски јазик Клеман дИсартеги, но не се сомневав дека таа тоа ќе го стори во едно од подоцнежните писма.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Во секој случај ви повторувам: јас не очекувам вие да одговарате на моите писма.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Така беше и со ова писмо...
19 јуни 2001 г.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
„Сакана, единствена Кате, Кога ќе го читаш моево писмо, мене веќе нема да ме има - јас ќе бидам труп, или веќе фрлен во некоја дупка како претепано куче.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Татко ми, кој е познат ѕвездочатец и ширум Кашмир надалеку прочуен мудрец, уште од раѓање ме има научено дека времето не се мери со часови, со денови и со години.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Добив писмо. Драга Бреза, голема, мала моја, Размислувам на почетокот од моево писмо дали да ти се извинувам за големото доцнење.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)