мој (прид.) - порта (имн.)

Избирај брзо, зашто уште веднаш ќе те натерам да чукнеш на мојата порта!
„Сите притоки се слеваат во моето корито“ од Марта Маркоска (2009)
Знам, ѓаволот постојано тропа и на моите порти, зошто сум од крв и месо како сите луѓе.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Но и тоа трае само за миг, всушност, како непосредно пред мојата порта да се отвора дворот на мојот болен пациент, веќе стигнав таму; коњите стојат мирно; снегот престана да паѓа, околу мене месечевата светлина; родителите на болниот итаат низ куќата; сестра му по нив; речиси ме креваат од колата; од нивните збркани зборови не можам ништо да разберам; во собата на болниот воздухот одвај може да се дише.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Ја отворам и барам меѓу моите инструменти; младичот, сепак, ја подава раката, посегајќи кон мене за да ме потсети на моето ветување; ја дофаќам пинцетата, ја посматрам на светлината од свеќата и повторно ја враќам на нејзиното место.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)