мој (прид.) - слика (имн.)

Ова, претпоставуваме, не е точно.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Исто како и сликите, неговата автобиогра­фија е полна само со факти, ослободена од било какво откровение.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
“Ако сакате да знаете сѐ за Енди Ворхол” кажа тој 1968-та, “погледнете ги моите слики и фил­мо­ви, погледнете ме мене, и ете.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Ако моите слики се огледало на мене самиот - а до извесна мера тоа и се - тогаш тие ми го покажуваат само тоа дека јас секогаш одново си го сечам гркланот со бријач.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Брајан Џонс и Нико беа добри пријатели, па тој и Дилан едно попладне заедно влетаа во Фектори, додека Велветите пробуваа, а јас со Дејвид Витни и Дејвид Вајт ги правев Сребре­ните Јастуци за мојата следна изложба во Кастели која требаше да се одржи во април. (Ги искористив и за Денс концертот на Марс okno.mk | Margina #15-16 [1995] 111 Канингем и навистина бев приврзан со нив: додека ги правев, имав впечаток дека мојата уметност исчезнува, како моите слики да одеа од yидовите и одлетуваа од нив во некој непознат правец).
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Во февруари Ролинг Стоунс беа во градот.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Не престанав да сликам. Секоја слика мора да постои во главата пред да се стави на платно и секогаш нешто се губи кога е преобразена во слика. Повеќе сакам да ги видам моите слики без таа кал.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Она што сакам да го кажам е дека уметноста може да биде лоша, добра или индиферентна; но без оглед употребената придавка, треба да ја нарекуваме уметност: лошата уметност сѐ уште е уметност како што лошата емоција, сѐ уште е емоција.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
И како во сите добри пародии - критичарите и кураторите ме прогласија за шарлатан, а малограѓанските колекционери се жалеа како моите слики не го одразуваат македонското поднебје кое е сончево и светло, а она што јас сум го изложил е темно и депресивно.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
А сакам да се уверам дали моето лице го фаќам, дали мојата слика ја пофаќам. И сѐ така, како на лага да се гледам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
ТРОШЧЕЈКИН: Не, тоа се мои слики, јас самиот ги насликав.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Ништо, ништо! Некогаш моите слики ќе ги тераат луѓето да се прашуваат, само јас тоа не ќе можам да го видам.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Ирвинг беше еден од првите кои Иван ги донесе во моето ателје, и секако, кога ги виде моите слики, умре од смеа, но веќе следната година се врати, бидејќи виде дека Кастели го презема Лихтенштајн , и ми понуди изложба.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Од мојата лична дволичност, глупост, од мојата слика за себеси, од било чија слика за било кого. 82 Margina #10 [1995] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Не можам да ги пребројам сите оние кои после тој ден, откако ќе ги видеа моите слики, се смееја до бесвест.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Сакав нешто што на моите слики ќе им даде изглед како да се симнале од производна лента.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)