мој (прид.) - состојба (имн.)

Можеби се обиде да открие или да премери нешто од моите состојби но очигледно тоа не му појде од рака.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Ова предизвика моја сопствена омраза кон самиот себе. Се мразев од дното на душата.
„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)
Се чувствувам како дете во поглед на тоа колку лесно емоциите излегуваат на површина оддавајќи ја секоја моја состојба.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Луѓето, се разбира, немаа разбирање за мојата состојба, никој не можеше да сфати каква треска ме имаше зафатено, тие си го продолжуваа шетањето во три колони баш како моите скопски мравки, стаорци и лебарки, ништо за нив важно не можеше да се случи надвор од нивните корупки, сигурен бев.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Мојата состојба е позната како хистерично слепило или вампирска болест и е многу ретка.
„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)
Неколкумина ме прашуваат дали сум добро.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
„Крени ја високо главата, не си ни прва ни последна“ - е најчестата реплика на мојата омилена колешка, која има и стручно објаснување за мојата состојба: дека, ете, сите знаат оти моето не се тегнело веќе и дека треба да се скрасам во некој нов скут, кој, по можност, треба да биде мрсен и стар, што во превод не значи ни дебел, ни „гробу до врата“, ами да биде ситуиран и доволно стар за децата негови да не се веќе деца, да му се мажени и женети, па да не ми се воевкаат по дома, освен на викендите.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)