Логотетот изгледаше страшно. На искушение големо беше ставен од мудрите зборови на Филозофот, но се боеше.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Сега ова се зборови. Моќни зборови. Мудри зборови. Но сепак зборови.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Со душата твоја земјата ја покри, со мудри зборови ти ја исполни.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Овие мудри зборови некогаш ни ги упатуваше нам, на децата, а некогаш на Мајка...
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Се сети на мудрите зборови на дедо Владимир: - Треба да сме толерантни!
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
За последен пат, со мудри зборови, херојски корнети од тишината, продолжуваше како некогаш да нè води во животот и сигурно отаде него.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)