научен (прид.) - фантастика (имн.)

Но тоа беше речиси незамисливо, достојно е за научна фантастика.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Психоделичноста на шеесеттите обично се припишува на фамозното хипи движење, на коешто денес се надоврзува New Age, а природата на New Edge-от поправилно е да се припише на нивните претходници, на beat генерацијата. Beat гуруата како Вилијам Бароус (William S. Burroughs), Тимоти Лири (Timothy Leary) и Ален Гинсберг (Allen Ginsberg), се денденес херои на новиот посттехнолошки или cyberpunk бран. Cyberpunk-от прво се појави како нова литерарна струја во почетокот на осумдесеттите меѓу американските писатели на научна фантастика и предизвика расцеп во дотогаш единствената SF сцена.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Руди Рукер (Rudy Rucker): „Од секогаш сум сакал да бидам авангарден уметник и да создавам некаква изопачена научна фантастика, каква што наоѓаме во делата на Вилијам Бароус (William Burroughs).
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Дотогашното сфаќање на научната фантастика се засноваше врз делата на великаните на тој вид литература, како Исак Асимов (Isaac Asimov), Артур Кларк (Arthur Clarke) и Жил Верн (Jules Verne), кои својата инспирација ја црпеле од егзактната наука.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Неговите куси приказни како што е Burning Chrome (ќе биде објавена во следната Маргина!), биле редовно номинирани за највисоки литерарни награди во SF жанрот, во 1984-та излезе неговиот прв роман Neuromancer и ги освоил наградите Хуго (Hugo) (по избор на читателите), Небула (Nebula - по избор на писателите на SF) и Филип Дик (Philip K. Dick), гренслем меѓу писателите на научна фантастика.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Во „трансреализмот” писателот излегува од рамките на реалноста со помош на архетиповите на научната фантастика (летечки чинии...) што ги употребува на постмодернистички начин.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
хакер - човек, којшто се пали на сè што е поврзано со компјутери, научна фантастика, музика и ориентална храна
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
„Маргина“ ќе настојува да се занимава и со творечки форми кои овде (во Македонија) до сега немале никаков простор; на пример, во литературата, научната фантастика (низ преводи на врвни имиња: Бредбери, Гибсон, Силвербег, Балард...) или криминалистичкиот жанр (авторите како што се Хемет, Чендлер или Ле Каре денес се изучуваат во сите светски работилници за креативно пишување!)...
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Во шеесетите години, кога во научната фантастика се појави Новиот бран, авторите што му припаѓаа го имаа само својот бес и жестина како оружје, и наидоа на голем отпор.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Лери Меккафери (Larry McCaffery), кој предава во Јужна Калифорнија, пишуваше за многумина од нив во своето дело „Јуриш кон студиото на реалноста, Досие на киберпанкерската и постмодерна СФ”. (Storming the Reality Studio) Многу од теоретичарите не читале баш многу научна фантастика; Тие се хард-носед хип.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Она што се случи по киберпанкерската научна фантастика е случај на „учиме од уметноста“.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Но, една работа е сигурна: киберпанкот веќе не е само научна фантастика. превод: Лиле; извор: UTNE READER, July/August 1993. Хармс е псевдоним. 52 Margina #3 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Кога ние се појавивме на сцената, научната фантастика беше толку изнемоштена што ни беше мошне лесно да дојдеме на чело...
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Некаде на своето пропатување др. Лири се запознал со Вилијам Гибсон (William Gibson), писател на научна фантастика, комушто му се припишува дека го основал сајберпанк (cyberpunk) движењето.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Во одредено време тоа звучи како научна фантастика.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Во иднината ќе биде важно да се биде мал, да се изложуваат информации и да се направат подостапни на поединецот, а не на мегапретпријатијата, на општината, на државата. William Gibson е извонредно надарен, интелигентен писател на научна фантастика.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Некоја евтина научна фантастика или полусајберпанк, колку што се сеќава: Проект на парк од соништа, да го наречеме, од каде што и понатаму низ годините до него допираат одломки: Алура, нивната привлечна придруж­ничка низ пештерите, го повлече Фред за ракав и рече: „Сега морате да заминете!“
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Сепак, фантастиката на северно-американскиот континент оваа судбина ја делела еден кус период, таканаречен златен период на научната фантастика, особен вид на мошне инфантилна фантазија чиј родоначалник е Едгар Рајс Бароуз, авторот на прославениот лик Тарзан и на познатиот серијал за Црвената планета.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Читањето еротска литература и научна фантастика ја враќа вербата во кажувањето.
„Младиот мајстор на играта“ од Александар Прокопиев (1983)
И зошто во дизниевскиот цртан.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Тогаш, нормално е, просечниот гледач да очекува дека во еден просечен американски филм од жарнот акција, драма, хорор или научна фантастика, во некој кадар, ќе го здогледа откриеното или полускриеното знаме на USA.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Но јас имав приближно 15 години кога го прочитав Голиот Ручек и тој ми ја распрсна главата насекаде по ѕидовите.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Според мене, клуч за личноста на Кејс во Неуроромансер е отуѓувањето од неговото тело, месото, коешто, барем мене така ми изгледа, тој го надминува.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Шизматрикс е највизионерскиот научно-фантастичен роман во последните дваесет години. човештвото се развива, мутира низ различни форми многу брзо, користејќи генетски инженеринг и биохемија.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Тој е навистина заебан. Кога излезе прв пат и кога се објавија рецензиите, тој ми рече, „Има толку многу потресни делови, луѓето се плашат да ги задржат главите на нив.“
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Научно-фантастичен роман од Адолф Хитлер, во еден алтернативен свет во кој Хитлер станал писател на научна фантастика.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
ТЛ: Во која скоро прочитана книга најмногу уживаше? ВГ: Брус Стерлинг е мој омилен писател на научна фантастика.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Многу смешно.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Тие никогаш не разбраа.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Тоа не би можело да помине кај американците што читаат научна фантастика, затоа што или не знаат кој е Бароуз или веднаш стануваат непријателски настроени... тој ја пронајде научната фантастика од педесеттите и ја искористи како отворач за конзерви на општествените вратови...
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)