наш (прид.) - момче (имн.)

За да соберат што повеќе наши момчиња, српските окупациони власти одеа дури дотаму што ги фалсификуваа црковните и општинските книги, од помлади момчиња ги правеа постари, ги собираа и ги испраќаа во шумадинските градови.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Меѓутоа, нашите момчиња одбиваа да го прават тоа, одбиваа да земат заклетва и да отидат да се борат на страна на некого кој ја имаше завојувано нивната татковина.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Сете пари ќе и чуам само за пушки, лели велиш оти ќе ни требат, И уште тука Толе се распаша, го извади ќемерот од Арсланбеј што му го зеде во Старавина со шеесет и пет лири, во кој беше ги сместил и оние од овците од Букри, та ги истури на сакмата и почна да ги брои по десет.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Само тиа бакшиши шо и даду виа години може двесте, триста пушки да купа и да и раздела на двесте триста наши момчиња, еве ти цел табур наша војска" — си помисли Толе и уште тука му вети на Бешот и Атанаса: — Од мене, Трајко, и ти даскале, и од дружината моа за сега имаш сто вакви пушки, — и ја удри малихерката негова.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Колку ли наши момчиња и девојки настрадаа поради нејзините лаги, шпиунлакот и кодошењето...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Попладнето дојде нашето момче кое одржуваше врски со нив и ни јави дека лудите решиле другиот ден, во неделата вечерта, да фрлат бомби на станицата врз возот што пристигнувал во Цариград...
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Не знам да ти објаснам што и како чувствувам за него – сакав да ѝ разврзам, но таа исчезна.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Не е тоа баш така како што ти мислиш, Игбал е поинаков од нашите момчиња.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Огнот да го разгориме. - Да гори - да не би да ја одмине домаша наша момчето со огнено име и со длабоки очи - во кои се загледала Ѕвезда наша - и во нив пропаднала - небаре длабок вир...
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Велат дека во текот на ноќта педесет наши момчиња ги нападнале италијанските батерии.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Нашето село беше мирно, но сепак беше убиено едно наше момче, немаше ни петнаесет години.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
На пример, ако за противник го има најголемиот тапчо, кој со затворена дланка го прашува дали се пар или непар, нашето момче одговара ’непар’, и губи; но при вториот обид добива, бидејќи тогаш си вели ’тапчото држеше парен број првиот пат, а неговата лукавост досега дотаму што вториот пат ќе држи непар; затоа сега ќе кажам непар’. Кажува ’непар’ и добива.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)