Ги толчеа најубавите куќи, а ја столчија пред мои очи и пред очите на таткото на Алегра и нашата синагога, онаа со двете кули во матроски риги и личните кубиња на нивниот врв.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
И го истуркав кон дома. По некој ден Јехуда се врати, валкан и забраден, но жив и здрав, нешто пред влегувањето на Германците во градот.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Ме погледа со мртов поглед. „Алегра”, рече, „никогаш нема да влезе во нашата синагога”. „Оди, сега”, му велам, „побарај ја жената и ќерката”. „Имаш ли вести за Јехуда? ” - ме праша.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Дојдов до него и го тргнав за ракавот.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)