Ваквата употреба аналитички претпоставува ‘квалитативен’ дуализам и иако менталните настани се „несведиви“ постои интеракција во оваа смисла.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
По правило, на овој степен вообичаеното сфаќање на интеракцијата преовладува, и еурека, нашиот филозоф поседува дуализам во интеракцијата меѓу менталните и физичките ствари.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
„Тоа, хе-хе... Овде веќе нашиот филозоф почна да замаглува.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
„Достатно глупо. Но како јас, ете, немам чувство за мирис и сепак, чувствувам смрдеа?“
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)