наш (прид.) - чорбаџија (имн.)

— Така треба, да си слободен, да живејш на слобода како шо мислиш дека ќе ти биде поарно, а не ропски, како шо научил татко ти и нашите чорбаџии.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
На нашите чорбаџии нема кој да му и пасе овците, говедата, свињето, а сиромасите нема шо да и ранат, та така од волкаво село од двесте куќи, одвај дваесет триесет деца одат на училишче.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Вино за пречесна донесе ли некој од нашите чорбаџии? — Донесоа, оче, донесоа.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
— Така е Сулиманага, така. Нашите чорбаџии сакаат сиромасите да му го платат спаилакот.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)