најубав (прид.) - храна (имн.)

Го носеа по разни лекари, го хранеа со најубава храна, му даваа секакви лекови, но ништо не помагаше; никако да се опорави - како цветче попарено од слана.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)