Безглавото бегство на луѓето, гладните крикови на птиците, неподвижната слика на утрото, покосените деца во дворот, вошките, мртвата вода, занемениот воздух, сувиот ветар, пожарите - во мене родија нов, сѐ уште невиден страв.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Вие сте храбри, фалбаџии - и Ритон - жестоки момци, страшни момци, ќе имате шанса за невиден страв.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)