Тие чекале со скаменети лица дали не ќе ја доловат од далечина песната на невидливиот гавран.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Невидливите гавраништа, разбушавени црни старци со злобни челични очи, закрескаа од негде.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Клекнете. Земјата на манастирскиот двор била мека од влага.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Невидливите гавраништа, разбушавени црни старци со злобни челични очи, закрескаа од негде.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)