Негово си беше да ја испрати, а други да судат што и да беше запишано во неа!
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Ете, јас му предлагам нови, побрзи и поубави начини за работа, а тој, стар вопер, сѐ по неговото си тера и само едно мисли, да ја забави куќата, да го излаже сопственикот...“
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Сѐ што ми даде, сѐ си зеде. Негово си е.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)