негов (прид.) - вилица (имн.)

Колку немилостиви беа неговите вилици!
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Сега неговите вилици почнаа повторно да работат, и пак, длабоко однатре, полуизџваканата и несварена храна почна да му се враќа назад од нездравите мисли и размислувања за нивните недоличности.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Најпосле, Тоа мора да зборува, затоа му треба барем неговата вилица и вокалниот тракт, Тоа мора и да слуша, затоа му треба неговиот перцептивен кортекс и ушната школка, му треба и неговото внимание, затоа најверојатно ќе преземе и дел од неговата мозочна кора.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Се разиграа неговите вилици, живнаа очите.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Една остра морница се надигна од неговите петици и му го поколеба стојалиштето ползувајќи го сиот, а после се собра во неговите вилици и тука го склешти.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
И тогаш неговите вилици го испуштија глушецот со еден вид промислена индиферентност.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)