Неговата дијафрагма сѐ уште се движеше по малку.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Тоа беше генетички условено. Тоа не можеше да биде припишано на човечка грешка, и во никој очигледен случај, на човечко зло.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Тој умираше од задушување постепено, со недели, сѐ додека неговата дијафрагма конечно не се престори во коска. Јас бев ужаснат и згрозен.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)