А за мене, оној надворешниот, од онаа страна на опната, загатката на Обликот е и моја загатка, неговата рамнодушност моја болка.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
Му светна дека вистинската карактеристика на современиот живот не е неговата суровост и несигигурност, туку просто неговата соголеност, неговата застојаност, неговата рамнодушност.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Арсо како да се навреди од неговата рамнодушност кон фотографијата.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)